روزهاي کشدار

و

تن تبدار خورشيد

وا نمي دارند مرا

از تکاپوي يافتن تو



حتي چشمهاي ورم کرده ي باران

و

هر چه هست در جان جهان



هنوز من

همان من ِ ابتدا هستم

هنوز هم تو را مي گردم

گرد تو و به دنبال تو



آنقدر که اکنون

در تار و پود کائنات

مي بينم خودم را

و

از جذبه هاي ارغواني

دهان بر گزافه و اضافه مي بندم



سوگند به کودکي هايم

شوق فريبايي تو کشانده مرا

به سمت بي خودي هاي ناب



ناجي نجيبم !

تو مرا شکل پيدا کردي

که من گم بودم

حال

جوانه زده ام لا به لاي هستي تو

از آيه هاي روشن چشمانت

و

سايه ها رفتند

به گور گردابي خويش



سوگند به کودکي هايم

من در تو گم شده ام...

"ارکيده کوچکسرايي"


[گل]
[گل][گل]