از  کتاب «صدای دختران درخت و دریا »
نگاهی به شعر زنان گیلان ( سی شاعر صاحب اثر)
نقد و بررسی استاد پرویز حسینی
انتشارات هزاره ققنوس / پاییز 1394
صفحات شصت تا شصت‌وچهار این کتاب اختصاص پیدا کرده به معرفی سرکارخانم «سائره حق‌جو»
با هم قسمتی از این صفحات را می خوانیم:

سائره حق جو
متولد 14 / 6 / 1368
تحصیلات : لیسانس پرستاری
شغل: پرستار
اثر : مجموعه شعر « سکوتی صدایم زد» 

« و شب که شد لباس را برهنه می کنم از تن
باران را سیاهپوش و داغ ...
بیا تا می توانیم از پلکان صورتم پایین بیاییم
چه قد کوتاهی دارند گونه هایم
باید از درخت چشم های تو ، بادام چید( از شعر قد بلند جاده ها ص 28)
سائره حق جو از شاعران نسل جدید گیلان است ؛ نسلی که زبان نو و تکنیک های جدید را تجربه می کنند ؛ در شعر حق جو آشنایی زدایی ، حس‌آمیزی ، جابجایی اشیاء و ترکیب های متناقض نما ، کم نیستند؛ شعرهای سپید شاعر ، منثور هستند اما سرشار از عناصر شعری؛ مثلا در شعر « قد بلند جاده ها » حس آمیزی و جاندارانگاری اشیاء و بازی های زبانی به زیبایی اجرا شده ؛ به طوری که « نحو» زبان قابل قبولی جابجا می شود بی آن که به هنجار شکنی افراطی تبدیل شود :
روزگار تلخ نیست
طعم نگاه غلیظت را در دهان جهان جا گذاشته ای
آدم را عاشق قهوه می کنداین نگاه
کنار همین پنجره های نیمه باز...
تو دیروز در کدام چین پیشانی ام گم شدی
که امروز دنبال جوانی ام می گردم» ص 28
شاعر در استفاده از افعال به شکل چند وجهی در نحوه ی بازی زبانی جالبی دارد :
«تو که بیایی
چای که هیچ
یک جهان اشک برایت می ریزم»
یا
«حسرت می کشم
 به جای سیگار»
و این همه شعرهای بیست تا بیست و دو سالگی شاعر است و نشان دهنده ی نبوغ شعری شاعر جوانی که به پختگی زودرس رسیده است.

خواندن کتاب صدای دختران درخت و دریا را به شما دوستان ادیب و عزیز توصیه می کنم /
 نسیم محمدجانی